Επιστροφή στο San Lorenzo εσταυρωμένο Pollaiuolo

Από την τελευταία 25 Του Φεβρουαρίου μπορούν να θαυμάσει και πάλι Εσταυρωμένο από τον Antonio del Pollaiuolo επέστρεψε στην τελική του θέση, μέσα στη Βασιλική του San Lorenzo.

Το αριστούργημα, αποκατασταθεί η Opificio delle Pietre Dure, è stato esposto alla mostra Antonio e Piero del Pollaiolo “Nell’argento e nell’oro, στη ζωγραφική και χάλκινα ", φιλοξενούνται, στο Μιλάνο, το Museo Poldi Pezzoli, από 7 novembre al 16 Του περασμένου Φεβρουαρίου.

«Είμαστε προφανώς ευχαριστημένοι, αλλά και ενθουσιασμένος για την επιστροφή στην πατρίδα αυτού του αριστουργήματος - εξηγεί ο Enrico Bocci, Πρόεδρος del'Opera Λαυρεντιανή - μαζί με την Ενορία προσκαλούμε όλους να έρθετε στην εκκλησία και να θαυμάσει το έργο ".

Η μοναδικότητα του Χριστού είναι εξαιρετική σημασία της για την ανατομική πρακτική Vasari εκφραζόμενες σε αυτούς τους όρους: ο συγγραφέας του Σταυρού »έγινε κατανοητό το γυμνό γεγονός ότι τα περισσότερα σύγχρονα δάσκαλοι δεν είχαν οι άλλοι πριν από αυτόν" (Vasari 1550 και 1568, Ediz. 1971, σελ. 505-506), καθώς επίσης και σε υλικό ποιότητα του.

Μπορείτε ακόμα Vasari στην πραγματικότητα να ενημερώσει το άλλο μοναδικότητα του έργου που τις τεχνικές που εμπλέκονται με τη χρήση διαφορετικών υλικών όπως ξύλο, φελλό, La στάση, μετάξι και κιμωλία για να διαμορφώσει και να εκτελέσει γλυπτική. Πράγματι, ήταν σχεδιασμένο να "φέρει σε πομπή" και επειδή "ήταν ελαφρύτερο από ό, τι έκανε σε φελλό".

Η ιστορία του αντικειμένου είναι εν μέρει μόνο γνωστή. Φαίνεται ότι ήταν αρχικά στην εκκλησία του Αγίου Βασιλείου οι Αρμένιοι στη Φλωρεντία χοροστατούντος μέχρι 1469 και στη συνέχεια συνδέεται με το εκκλησίασμα των Ιερέων του Αγίου Πνεύματος, όπου αναφέρεται στους οδηγούς μέχρι το δέκατο όγδοο αιώνα. Μετά τις διαγραφές πωλήθηκε μόνο αργότερα μεταφέρθηκε στο San Lorenzo, όπου είχε τοποθετηθεί σε διάφορα σημεία.

Matt Lattanzi

Από τον αριθμό 54 - Έτος II 04/03/2015