Scoppio del Carro per la Pasqua 2023
En Piazza del Duomo en Florenco por la tradicia eksplodo de la ĉaro en la soleno de Pasko en la kunteksto de la solena pontifika prezidata de la Ĉefepiskopo de Florenco,it,Ŝi revenis al sia antikva robo la historia reaktivigo de la eksplodo de la ĉaro,it,La plej malnova populara florentina tradicio, kiu estis transdonita dum pli ol naŭ jarcentoj kaj volas retiri la agojn de la florentinoj al la krucmilitoj kaj ilia reveno al la urbo,it,La Kolombino,es,Antaŭ pli ol kvin mil homoj,it,Li faris perfektan flugon,it, Kardinalo Giuseppe Betori.
È tornata nella sua antica veste la storica rievocazione dello Scoppio del Carro, la più antica tradizione popolare fiorentina che si tramanda ormai da oltre nove secoli e vuol ripercorrere le gesta dei fiorentini alle Crociate e del loro ritorno in città.
La colombina, davanti ad oltre cinquemila persone, ha compiuto un volo perfetto, segno di buon augurio: il razzo, che ha la forma appunto di una colombina, Li ekiris de la altaro de la katedralo, kiam la gloro estas intona,it,En dua duono la ceremonio estis translokigita al Paska dimanĉo kaj la florentinoj decidis konstrui triumfan vagonon,it,tirita de bovoj,it,kiu estis alportita al Piazza Duomo kun procesio tra la centro de Florenco,it,Dum la tuta jaro la "Brindellone" restas en speciala deponejo en Via Il Prato,it,La prezidanto de la florentina historia piedpilko Michele Pierguidi ankaŭ anoncis la datojn de la duonfinaloj,it, ha acceso il Carro di Fuoco, detto “Brindellone”, posizionato tra Duomo e Battistero e poi, è tornata indietro.
Secondo la tradizione se la colombina riesce a rientrare ci saranno buoni raccolti. La storia affida a Pazzino de’ Pazzi, al rientro da una crociata nel 1099, le origini dello Scoppio del Carro. Fu Pazzino, ja, a riportare alcune pietre focaie del sepolcro di Cristo con le quali poi a Firenze venivano illuminate le celebrazioni del Sabato Santo.
In un secondo tempo la cerimonia venne spostata alla Domenica di Pasqua e i fiorentini decisero di costruire un carro trionfale, trainato da buoi, che è stato portato in piazza Duomo con una processione attraverso il centro di Firenze.
La forma attuale del carro risale al ‘600.
Per tutto l’anno il “Brindellone” resta in un apposito deposito di via il Prato.
Come tradizione, antaŭ la eksplodo de la Ĉaro, si è svolto il sorteggio delle partite del Torneo di San Giovanni del Calcio Storico Fiorentino.
Il Presidente del Calcio Storico Fiorentino Michele Pierguidi ha annunciato anche le date delle semifinali: 10 kaj 11 giugno e la consueta finale il giorno di San Giovanni, 24 Junio.
Sabato 10 giugno la prima semifinale vedrà, in piazza Santa Croce, La blankuloj de Santo Spirito kontraŭ la bluso de Santa Croce,it,Junio konkuros la ruĝulojn de Santa Maria Novella kontraŭ la Verduloj de San Giovanni,it,«Kristo estas vere resurektinta,it,Ni proklamis en la kanto antaŭ la Evangelio,it,Ke ĉi tio estas la centra vero de nia fido komprenebla aŭskultante la predikadon de Petro en la domo de Cornelio,it,Sen la fina anonco de la releviĝo,it,tiu rakonto,it,ke la apostolo prezentas ĉe la domo de Pagani,it, campioni dello scorso anno.
Dimanĉo 11 giugno si sfideranno i Rossi di Santa Maria Novella contro i Verdi di San Giovanni.
Questo il testo integrale dell’omelia del Cardinale Giuseppe Betori:
«Cristo è davvero risorto!», abbiamo proclamato nel canto prima del vangelo. Che questa sia la verità centrale della nostra fede lo si comprende ascoltando la predicazione di Pietro nella casa di Cornelio. Senza l’annuncio finale della risurrezione, quella vicenda, che l’apostolo presenta a casa di pagani, Ĝi povus esti asimilita al la kazo de rolulo kun prodigaj virtoj,it,Sed kio,it,Kiel okazas plurfoje en la historio,it,Li fermis sian vivon en la nekompreno kaj devis suferi morton,it,Nur la anonco, ke tiu morto estis gajnita,it,Tiu vivo revenis por brili en nova maniero,it,Li elaĉetis tiun historion kaj faris ion nepublikigita,it,de unika en homa historio,it,Ni povas kredi, ke viro resurektas de la morto,it,Pietro ofertas sin kiel atestanto,it,kaj kredinda atestanto,it,Ĉar nur li,it, ma che, come accade più volte nella storia, aveva chiuso la propria vita nell’incomprensione e aveva dovuto subire la morte. Solo l’annuncio che quella morte era stata vinta, che la vita era tornata a risplendere in modo nuovo, riscattava quella vicenda e ne faceva qualcosa di inedito, di unico nella storia umana.
Possiamo credere che un uomo sia risorto da morte? Pietro si offre come testimone, e testimone credibile, perché solo lui, Kaj kun li la plej mallarĝa grupo de la disĉiploj,it,Li povas diri, ke li rekonis la vizaĝon de la mastro, kiu sekvis laŭ la stratoj de Palestino kaj kiu estis krucumita sur Golgota en la resurektita,it,Por ĉiuj aliaj,it,inkluzive de ni,it,estas konceditaj,it,kune kun ĉi tiu atesto,it,Nur signoj,it,Nia situacio ne tre malsimilas tiun de tiuj, kiujn la Evangelio diras en la tombo matene de la unua tago de la semajno,it,Estas malplena tombo,it, può dire di aver riconosciuto nel Risorto il volto del Maestro che avevano seguito lungo le strade della Palestina e che era stato crocifisso sul Golgota. Per tutti gli altri, inclusi noi, sono concessi, insieme a questa testimonianza, solo dei segni. La nostra situazione non è molto dissimile da quella di coloro che il vangelo ci dice presenti nel sepolcro la mattina del primo giorno della settimana. C’è un sepolcro vuoto, Estas la littukoj, kiuj envolvis la korpon de Jesuo "metita tie" kaj la Sudon,it,kiu kovris sian vizaĝon,it,"Envolvita en aparta loko",it,B.7B,ar,Detaloj pri malfacila interpreto,it,La evangeliisto konscias pri tio,it,Kiu rimarkas, ke tiuj, kiuj estis tie, ne povis kompreni,it,Kaj la kialo estas, ke "ili ankoraŭ ne komprenis skribi,it,Tio estas, li devis leviĝi el la mortintoj ",it,En tiu loko,it,Estas iu, kiu superas mallumon kaj demandojn,it,Estas la disĉiplo "kiun Jesuo amis",it,kiu "vidis kaj kredis",it, che ne aveva coperto il volto, «avvolto in un luogo a parte» (Gv 20,6b.7b). Particolari di difficile interpretazione. Ne è consapevole l’evangelista, il quale annota che quanti erano lì non potevano capire, e il motivo è che «non avevano ancora compreso la Scrittura, che cioè egli doveva risorgere dai morti» (Gv 20,9).
In quel luogo, sed, c’è qualcuno che supera buio e interrogativi: è il discepolo «che Gesù amava» (Gv 20,2), il quale «vide e credette» (Gv 20,8). Egli, kiu bonvenigis la amon de la Majstro kaj reciprokis lin,it,Li povas vidi, kion aliaj ne vidas,it,Ĉar ne estas la signoj, kiuj naskas fidon al la resurektinto,it,Sed estas fido, kiu donas al ni okulojn rekoni la signojn de vivo, kiujn li disvastigas en la historio kiel en tiu malplena tombo,it,La Vorto de Dio helpas krei la rigardon de fido,it,montrante kie serĉi la signojn de Jesuo,it,Kaj nur la malferma kaj memfida koro en Jesuo,it,Nur tiuj, kiuj spertis lian amon,it,povas rekoni ĝin,it,Jen kiel homo alproksimiĝas al la realo,it, riesce a vedere quello che gli altri non vedono, perché non sono i segni a far nascere la fede nel Risorto, ma è la fede a darci gli occhi per riconoscere i segni di vita che egli dissemina nella storia come in quel sepolcro vuoto. La parola di Dio aiuta a creare lo sguardo della fede, mostrando dove cercare i segni di Gesù. E solo il cuore aperto e fiducioso in Gesù, solo chi ha fatto esperienza del suo amore, può riconoscerlo.
È così che l’uomo si accosta alla realtà: Ĝi ne estas la faktoj, kiuj sin trudas al si mem,it,Ĝi estas la rigardo, kiu kaptas ilin,it,Estas aspektoj, kiuj ekskludas la ĉielon de sia horizonto kaj aspektas, kiuj anstataŭe kliniĝas sur la mondo en la perspektivo de la ĉielo,it,Eduki korojn al ĉi tiu rigardo estas la tasko trudita en niaj tagoj,it,Eliri el la sklaveco de tiuj, kiuj provas regi ĝeneraligitan penson kaj formi la atendojn kaj direkti la konsumadon de homoj en la limoj de proksima materialismo,it, è lo sguardo che li coglie. Ci sono sguardi che escludono il cielo dal loro orizzonte e sguardi che invece si piegano sul mondo nella prospettiva del cielo. Educare i cuori a questo sguardo è il compito che si impone ai nostri giorni, per uscire dalla schiavitù di quanti cercano di dominare il pensiero diffuso e di plasmare le attese e orientare i consumi della gente nei confini di uno stretto materialismo.
Sed la Paska Liturgio ankaŭ donas al ni la mallongan Paolino -tekston, kiun ni aŭskultis kiel dua legado,it,La kristana komunumo de Korinto falis en profundan malkonsekvencon,it,toleri, ke unu el ĝiaj membroj makulis malmoralecon,it,Peko de incesto,it,Ekde "li loĝas kun la edzino de sia patro",it,Toleremo,it,Kun kiu en la komunumo ni rigardas ĉi tiun hontigan situacion,it,Ĝi ne estas diktita de la subtaksado de tio, kio okazis,it,de fiera preni ĝin,it,"Ne plaĉas, ke vi fanfaronas",it. La comunità cristiana di Corinto è caduta in una profonda incoerenza, tollerando che uno dei suoi membri si sia macchiato di immoralità, un peccato di incesto, poiché «convive con la moglie di suo padre» (1Cor 5,1). La tolleranza, con cui nella comunità si guarda a questa vergognosa situazione, non è dettata dalla sottovalutazione di quanto è accaduto, sed, kontraŭe, dall’esserne orgogliosi. «Non è bello che voi vi vantiate» (1Cor 5,6oni), La apostolo riproĉas ilin,it,Supozante, ke li atingis kristanan perfektecon,it,Korintanoj kredas, ke akirinte spiritan dimension indiferentas pri la materiaj dimensioj de la vivo,it,inkluzive seksecon,it,Ĉar ili sentas de Dio,it,Ili konsideras sin preter bono kaj malbono kaj kuraĝas aserti,it,«Ĉio estas laŭleĝa por mi,it,Por komprenigi la danĝeron,it,Paolo dependas de la bildo de pano,it,kontraŭante nulan panon kaj fermentitan panon,it,En Liaj vortoj la feĉo estas sinonimo de korupteco,it. Presumendo di aver raggiunto la perfezione cristiana, i Corinzi ritengono che l’aver acquisito una dimensione spirituale renda indifferenti di fronte alle dimensioni materiali della vita, inclusa la sessualità. Poiché si sentono di Dio, si ritengono al di là del bene e del male e osano affermare: «Tutto mi è lecito!» (1Cor 6,12).
Per far comprendere il pericolo, Paolo si affida all’immagine del pane, contrapponendo pane azzimo e pane lievitato. Nelle sue parole il lievito è sinonimo di corruzione, "De malico kaj perverseco",it,Kaj la nula pano estas simbolo de la noveco de kristana vivo,it,Same kiel la nula pano markis la liberecon de la Izraelidoj el la sklaveco de Egiptujo,it,Ve por lasi la komunumon eniri la komunumon,it,Anstataŭe, la komunumo devas esti gvidata de "Sincereco" kaj "Vero",it,Vivu kun sincereco kaj vero,it,tio estas kun travidebleco kaj lojaleco,it,konsistenco kaj justeco,it,Sintenoj ne tre facilaj hodiaŭ,it,En mondo en kiu kaŝi ŝajnas nepraĵo establi sin,it,Alnomo,en (1Cor 5,8), e il pane azzimo è simbolo della novità della vita cristiana, così come il pane azzimo aveva segnato la libertà del popolo d’Israele dalla schiavitù d’Egitto. Guai a far entrare nella comunità ciò che diffonde il male. Occorre invece che la comunità sia guidata da «sincerità» e «verità» (1Cor 5,8). Vivere con sincerità e con verità, cioè con trasparenza e lealtà, coerenza e rettitudine. Atteggiamenti non molto facili oggi, in un mondo in cui nascondersi sembra un imperativo per affermarsi, el nickname kiu agas kiel vualo al identeco por ne esti respondeca pri nenio,it,precipe en disvastigado,it,kaj malamo,it,Ĝis la ĉinaj skatoloj, en kiuj la leviloj de financaj konjektoj aŭ industriaj estas kaŝitaj por polui al poluanta ekonomia vivo,it,socia kaj politiko pro ilia avantaĝo,it,Ni nur pensas pri la multaj problemoj, el kiuj,it,precize kiel konsekvenco de ĉi tiuj sintenoj,it,restas sen salajro,it,kun necerta estonteco antaŭ,it,La mekanismo, kiu produktis en la kristana komunumo de Korinto,it, soprattutto nello spargere fake news e odio, fino alle scatole cinesi dentro cui si celano quanti manovrano le leve delle speculazioni finanziarie o si industriano per inquinare la vita economica, sociale e politica a proprio vantaggio. Pensiamo solo ai tanti problemi di chi, proprio in conseguenza di questi atteggiamenti, resta senza stipendio, con davanti un futuro incerto.
Il meccanismo che si era prodotto nella comunità cristiana di Corinto, Utiligante spiritecon por konsideri sin nerespondeca por materiigi realecon,it,ripetas hodiaŭ,it,senvestigita de la religia aspekto,it,En signifaj tendencoj de ĝeneraligita kulturo,it,Fakte, maniero rilati al la realo estas ĝenerala, por kiu la subjektiva elekto kaj la volo povi difini ĝin,it,Preter bono kaj malbono,it,Proliferi kulturon, kiu faras la mistifikon de reala instrumento de supozata libereco,it,Realeco kiel la familio trairas,it,Generacio,it,Esti Patro,it, viene oggi riproposto, spogliato della veste religiosa, in significative tendenze della cultura diffusa. Sta prevalendo infatti un modo di rapportarsi al reale per cui a definirlo è la scelta soggettiva e la volontà di potenza, al di là del bene e del male. Prolifera una cultura che fa della mistificazione del reale uno strumento di presunta libertà. Ne vanno di mezzo realtà come la famiglia, la generazione, l’essere padre, Patrino kaj Filo,it,La sfero de sekseco en ĉiuj ĝiaj aspektoj,it,Nek la maniero kiel ĝi rekonas sin estas pli honesta,it,aŭ pli ĝuste li komencis,it,laboro kaj ĝia digno,it,Aŭ la maniero kiel vi metas vin antaŭ la kriminton,it,sisteme malatentante sian homan kaj socian resaniĝon,it,Sen mencii la agnoskon de la homa digno de homoj,it,Virinoj kaj infanoj fuĝantaj de militoj,it,Sociaj situacioj de ekstrema malriĉeco,it,Lasu vin tinkturi dum vojaĝo de malespero,it,sen provi,it,de la internacia komunumo,it, la sfera della sessualità in tutti i suoi aspetti. Né è più onesto il modo con cui si riconosce, o meglio si misconosce, il lavoro e la sua dignità. O il modo con cui ci si pone di fronte al reo, disattendendo sistematicamente il suo recupero umano e sociale. Per non parlare del riconoscimento della dignità umana di uomini, donne e bambini in fuga da guerre, fame, situazioni sociali di estrema povertà, lasciati morire in viaggi della disperazione, senza che si tenti, da parte della comunità internazionale, Trovi modelon de kunlaboro inter popoloj, kiuj kapablas kombini la aspirojn de malriĉuloj kaj ricevaj kapabloj de tiuj, kiuj ĝuas pli grandajn rimedojn,it,Kaj tiam la milito,it,revenis por esti ilo por domajno,it,Doni korpon kun perforto al projektoj de hegemonio kaj potenco,it,Kiel la komunumo de Korinto, li riskis ruinigi lasante sin delogi per penso, ke li neis devi distingi inter bono kaj malbono surbaze de objektiva vero,it. E poi la guerra, tornata a essere strumento di dominio, per dare corpo con la violenza a progetti di egemonia e di potere. Come la comunità di Corinto rischiava di rovinare lasciandosi sedurre da un pensiero che negava di dover distinguere tra bene e male sulla base di un’oggettiva verità, Tiel nia mondo riskas detrui la inversigon de la rilato inter vero kaj libereco,it,Se la mondo estus nur en niaj manoj, ni ne eskapus,it,Sed la resurektita Kristo montras, ke eĉ morto povas esti gajnita,it,estis gajnita,it,Pro la amo de li,it,La Filo de Dio faris homon,it,Kun la apostolo Paŭlo ankaŭ ni proklamas,it,«Cristo,en,Pli da Pasko,co,ĝi estis senmolita,it,Ŝafido de nia elaĉeto,it,donante sian vivon,it,Kristo venkis morton kaj fariĝis fonto de aŭtentika libereco kaj pleneco de la vivo,it.
Se il mondo fosse solo nelle nostre mani non avremmo scampo. Ma Cristo risorto mostra che perfino la morte può essere vinta: è stata vinta, in forza dell’amore di lui, il Figlio di Dio fatto uomo. Con l’apostolo Paolo anche noi proclamiamo: «Cristo, nostra Pasqua, è stato immolato!» (1Cor 5,7). Agnello della nostra redenzione, donando la propria vita, Cristo ha sconfitto la morte ed è diventato fonte di autentica libertà e di pienezza di vita. Partoprenu en ĉi tiu fonto de vero kaj libereco ni povos alporti esperon al la mondo kaj direkti historion al horizontoj de frateco kaj paco,it,Jen kion ĝi radias de la persono de Jesuo,it,Tiel longe kiel vi lasos vin esti lumigita de li,it,Simbolo de ĉi tiu lumo estis ankaŭ nia ĉaro hodiaŭ,it,Enportante la Fulgore kaj Forton de Kristo en la ĉielon de Florenco,it,de lia Pasko,it,La espero estas, ke simbolo ne restas,it,Sed ke ni ĉiuj transformiĝas en la lumon de nova vivo,it,Donaco por aliaj,it.
Questo è quanto si irradia dalla persona di Gesù, purché ci si lasci illuminare da lui. Simbolo di questa luce è stato il nostro carro anche quest’oggi, portando nel cielo di Firenze il fulgore e la forza di Cristo, della sua Pasqua. L’augurio è che non resti un simbolo, ma che tutti noi ci trasformiamo nella luce di una vita nuova, dono per gli altri.
Riprese video e foto di Franco Mariani.
Franko Mariani
De la nombro 425 – Anno X del 12/04/2023
Sekvu nin!